Medycyna estetycznakwas hialuronowy
Jest glikozaminoglikanem, który jest obecny we wszystkich organizmach żywych. Należy do związków, które mają identyczną budowę chemiczną zarówno u bakterii, jak i u człowieka.
Głównym zadaniem kwasu hialuronowego jest wiązanie wody w tkankach, co jest możliwe dzięki właściwościom higroskopijnym. Pełni on rolę cementu wypełniającego przestrzenie międzykomórkowe. Z udziałem kolagenu i elastyny odpowiada za sprężystość, elastyczność i gładki wygląd skóry.
Kwas hialuronowy w osób młodych występuje w dostatecznej ilości, co sprawia, że skóra jest jędrna i sprężysta. Z wiekiem zawartość kwasu hialuronowego w naszej skórze spada i po 40 roku życia jest go już o połowę mniej, co wiąże się z tym, że skóra traci swoją zdolność wiązania wody. W efekcie czego pojawiają się oznaki upływu lat, widoczne na skórze w postaci utraty sprężystości i pierwszych zmarszczek.
Dzięki zastosowaniu iniekcji kwasu hialuronowego nasza skóra odzyskuje ponownie sprężystość, redukcji ulegają zmarszczki, a twarz nabiera ponownie młodzieńczego wyglądu.
W medycynie estetycznej stosuje się dwie formy kwasu hialuronowego - postać nieusieciowaną i usieciowaną. Każda z nich ma zarezerwowane swoje indywidualne miejsce w medycynie estetycznej.
Występuje w postaci przezroczystego sterylnego żelu o gęstości i lepkości podobnej do kwasu występującego w naszej skórze. Jest bardziej płynny, delikatniejszy niż forma usieciowana, z krótszymi łańcuchami cząstek, dzięki temu bardzo dobrze rozprowadza się w tkankach. Służy do rewitaliazji skóry twarzy, szyi, dekoltu i dłoni.
Podawany jest w formie mikroiniekcji w obszary skóry z oznakami starzenia w celu jej nawilżenia, zwiększenia elastyczności i gęstości. Jednocześnie iniekcja z kwasu hialuronowego pobudza naturalne procesy odnowy i regeneracji skóry poprzez stymulację komórek tkanki łącznej do produkcji kolagenu.
Stosowanie kwasu hialuronowego w odstępach czasowych daje efekt naturalnego liftingu, dlatego też często w medycynie estetycznej określany jest jako mezolit. Systematyczne podawanie do skóry nieusieciowanego kwasu hialuronowego przedłuża trwałość wypełniaczy.
Stosowana jest przez lekarzy do wypełnień i modelowania twarzy. Kwas ten ma większą lepkość i gęstość, gdyż jego cząsteczki zostały wzmocnione specjalnymi wiązaniami, co zapobiega jego szybkiemu rozkładowi. Usieciowany kwas hialuronowy jest znakomitym preparatem do wypełniania zmarszczek, tworząc w miejscu podania stabilne implanty. Preparaty kwasu hialuronowego mają różną gęstość, w związku z czym mogą być podawane na różną głębokość skóry. Im gęstszy kwas tym jest bardziej twardszy, co wiąże się z tym, że jest stosowany do wypełnienia głębszych zmarszczek.
Obszar, na którym będzie przeprowadzony zabieg zostaje zdezynfekowany. Ponieważ większość preparatów kwasu hialuronowego w swoim składzie ma dodatek środka znieczulającego, znieczuleniu można poddać niewielki obszar skóry, w którym chcemy wprowadzić kaniulę.
Za pomocą iniekcji kwas hialuronowy zostaje podany do skóry na odpowiednią głębokości w zależności od obszaru, który korygujemy.
Efekt praktycznie jest natychmiastowy, ale dopiero po około 2 tygodniach otrzymujemy docelowy. Pacjentka może od razu powrócić do codziennych obowiązków i pracy, nie ma okresu rekonwalescencji.
Ważne jest, aby po zabiegu miejsca poddane iniekcji delikatnie traktować. Po zabiegu możliwe jest pojawienie się niewielkich wylewów krwi (krwiaków) do tkanki podskórnej, które znikają w przeciągu kilku dni.
Czas utrzymywania się preparatu w skórze jest uzależniony od wielu czynników, między innymi: wieku, miejsca podania preparatu, ilości podanego preparatu, stanu i kondycji skóry, stylu życia. W zależności od gęstości różne firmy podają trwałość od 9,12 do 18, a nawet 24 miesięcy.
Zabiegi z zastosowaniem kwasu hialuronowego można łączyć z różnymi innymi typami zabiegów: pilingami, zabiegami z użyciem lasera, fal radiowych czy toksyny botulinowej. Jest jednak przy tym kilka zastrzeżeń.
Przede wszystkim, decydując się na różne rodzaje zabiegów na tę samą okolicę twarzy czy ciała, powinniśmy zachować odstęp co najmniej trzech tygodni. Warto również pamiętać o tym, że wysoka temperatura może przyspieszyć rozkładanie się kwasu hialuronowego w skórze. Dlatego wszelkie zabiegi wymagające dużego rozgrzania skóry (np. z użyciem lasera, podczerwieni czy fal radiowych) lepiej jest wykonać albo dwa, trzy tygodnie przed zabiegiem z kwasem hialuronowym, albo wstrzymać się z nimi mniej więcej miesiąc po zabiegu, bo po takim czasie cząsteczki kwasu wbudowują się w skórę. Przez dwa tygodnie po podaniu do skóry kwasu hialuronowego lepiej też zrezygnować z opalania, solarium i sauny.